Variedade VVS2 VVMD5 VVMD7 VrZag47 VrZag62 VrZag79 VVS29 VVS5
Súa variedade

Brancellao

Brancellao: Sumidade
Brancellao: Folla nova face
Brancellao: Folla nova envés
Brancellao: Folla adulta face
Brancellao: Folla adulta envés
Brancellao: Bago aberto
Brancellao: Bago
Brancellao: Acio

FENOLOXÍA

Brancellao: Xema de inverno
Xema de inverno
29/03/2017
27/03/2019
+ histórico
Brancellao: Xema inchada
Xema inchada
04/04/2016
19/04/2018
04/04/2019
+ histórico
Punta verde
Brancellao: Saída de follas
Saída de follas
13/04/2015
21/04/2016
07/04/2017
11/04/2019
+ histórico
Brancellao: Follas extendidas
Folla extendidas
17/04/2015
27/04/2016
25/04/2019
+ histórico
Brancellao: Acios visibles
Acios visibles
30/04/2015
05/05/2016
04/05/2018
02/05/2019
+ histórico
Brancellao: Acios separados
Acios separados
30/04/2015
12/05/2016
17/04/2017
10/05/2018
+ histórico
Brancellao: Botóns florais
Botóns florais
23/05/2014
11/05/2015
19/05/2016
16/05/2019
06/05/2021
+ histórico
Brancellao: Floración
Floración
30/05/2014
01/06/2015
09/06/2016
08/06/2018
30/05/2019
03/06/2021
+ histórico
Brancellao: Callado
Callado
05/06/2014
08/06/2015
23/06/2016
25/06/2018
06/06/2019
10/06/2021
+ histórico
Brancellao: Uvas tamaño guisante
Uvas tamaño guisante
20/06/2014
15/06/2015
30/06/2016
02/07/2018
20/06/2019
16/06/2021
+ histórico
Brancellao: Peche do acio
Peche do acio
23/07/2014
30/06/2015
03/08/2016
27/07/2018
27/06/2019
21/07/2021
+ histórico
Brancellao: Envero
Envero
12/08/2014
04/08/2015
18/08/2016
13/08/2018
15/08/2019
09/08/2021
+ histórico
Brancellao: Maduración
Maduración
16/09/2016
+ histórico

Sinonimias

Albarello (denominación dada na DO Ribeira Sacra e Valdeorras), Serradelo (en Betanzos), Brancello (na DO Rías Baixas) e Brencello (na Baixa Limia)

Antecedentes

Variedade documentada como cultivada na época prefiloxérica en Galicia, é citada como sinónimo de Albarello por distintos autores (Casares, 1843;Fernández Crespo, 1897). Estudos recentes poñen de manifesto que ambas as dúas denominacións responden á mesma variedade, e a súa orixe xenética está relacionada co Caíño Bravo (Díaz-Losada et al., 2010). García de los Salmones(1914) cita o seu cultivo en Bo (Noia), Betanzos, Monforte, Lobios, A Pobra de Trives, O Barcode Valdedorras, Ponteareas. No Catastro Vitícola de 1983 indícase como presente nas provincias de Pontevedra e Ourense.

Situación actual

É recoñecida como variedade preferente nas DD.OO. Ribeira Sacra e Ribeiro e Valdeorras, como autorizada nas Rías Baixas, e é recomendada, así mesmo, para a elaboración de viños nas indicacións xeográficas Viños da Terra de Betanzos, Barbanza e Iria e Val do Miño.

Valoracións sobre o seu cultivo

Variedade de agromada e maduración serodias; vigor alto e produción e rendemento medio comparado coa variedade Mencía. Posúe elevada sensibilidade ao oídio, de intensidade media ao mildeu e baixa á botrite. Produce viños equilibrados de graduacións entre 13,14-13,82% e acidez total (5-6,43 g/L) e pH (3,4-3,6) medio. Con baixo contido en compostos fenólicos (IPT 25-35). Os viños son de estrutura media, con taninos suaves e de intensidade aromática alta, con aromas a froitos roxos, uva pasa e froita fresca. É axeitada para a elaboración de viños do ano monovarietais o plurivarietais, admitindo tamén crianzas curtas.

Descrición morfolóxica

O pámpano novo presenta a extremidade aberta, moi peluda e con pigmentación antociánica reberetada de intensidade débil. A cara dorsal e ventral dos entrenós é verde, mentres que a dos nós é verde e vermella. As xemas presentan pigmentación antociánica na base de intensidade media.

A folla nova é bronceada e moi peluda entre os nervios do envés.

A folla adulta de cor verde escura presenta tamaño medio e forma pentagonal, con cinco lóbulos; peluda, con alta densidade de pelos tombados entre os nervios principais e media sobre estes, e con nula ou moi baixa densidade de pelos ergueitos entre e sobre os nervios principais; perfil alabeado; limbo con avultamento medio e inchazón forte da face; dentes con ambos os dous lados convexose de lonxitude media en relación á súa anchura; seo peciolar en V, con lóbulos lixeiramente superpostos; seos laterais superiores con lóbulos lixeiramente superpostos coa base en forma de U e con presenza ocasional de dentes; pecíolo lixeiramente máis curto que o nervio principal.

O acio é cónico, de lonxitude e anchura media, compacidade solta e con presenza de 1 ou 2 ás. O pedúnculo é de lonxitude media.

O bago de cor vermella violeta escura presenta forma elíptica curta e tamaño medio.

Caracterización molecular

Microsatélites VVS2 VVMD5 VVMD7 VrZag47 VrZag62 VrZag79 VVS29 VVS5
Pb.
130 150
218 222
237 237
161 165
187 193
249 257
169 169
85 121
Microsatélites VVS2 VVMD5 VVMD7 VrZag47
Pb.
130 150
218 222
237 237
161 165
Microsatélites VrZag62 VrZag79 VVS29 VVS5
Pb.
187 193
249 257
169 169
85 121