FENOLOXÍA
Xema de inverno
Xema inchada
histórico
Punta verde
histórico
Saída de follas
histórico
Follas extendidas
histórico
Acios visibles
histórico
Acios Separados
histórico
Botóns florais
histórico
Floración
histórico
Callado
histórico
Uvas tamaño guisante
histórico
Peche do acio
histórico
Envero
histórico
Maduración
histórico
Sinonimias
Antecedentes
García de los Salmones (1914) cítaa nas provincias de Lugo e Ourense. No Catastro Vitícola de 1983 indícase como cultivada na provincia de Lugo, no Ribeiro e en Valdeorras.
Situación Actual
É recoñecida como variedade preferente nas DD.OO. Ribeiro, Ribeira Sacra, Valdeorras e Monterrei, e é considerada coa categoría de autorizadana DO Rías Baixas; tamén está admitida nas indicacións xeográficas Viño da Terra Barbanzae Iria, Betanzos e Val do Miño.
Valoracións sobre o seu cultivo
Variedade de ciclo curto de agromada é maduración temperás; elevado vigor e produción alta en relación ao Albariño; sensibilidade alta á botrite e media ao mildeu e ao oídio. Bagos moi sensibles ao golpe de sol. Produce viños de graduación media (entre 11,5 e 13%v/v dependendo da zona de cultivo), acidez media-alta (5,5-7 g/L) e pH baixo (2,9-3,4). Os viños presentan unha potencialidade aromática alta, con aromas froiteiros a pera, mazá, e con matices vexetais a feno e a buxo. En boca é potente, amplo e persistente cun final amargo característico desta variedade. É axeitada para viños do ano e atura perfectamente a crianza tanto en barrica como en botella.
Descrición morfolóxica
O pámpano novo presenta a extremidade aberta con peluxe tombada de densidade media-baixa e pigmentación reberetada de intensidade media. A cara dorsal dos entrenós e nós é verde e vermella, mentres que a ventral é verde. As xemas non presentan pigmentación antociánica.
A folla adulta de cor verde media presenta tamaño medio e forma pentagonal, con cinco lóbulos; peluda, con densidade baixa de pelos tombados e media-alta de pelos ergueitos, entre os nervios principais do envés do limbo; perfil plano; limbo con avultamentoe inchazon débil; dentes con lados convexos, de lonxitude media en relación á súa anchura; seopeciolar con lóbulos semiabertos e coa base en forma de chave; seos laterais superiores abertos coa base en forma de chave ou U; pecíolo lixeiramente máis curto que o nervio principal.
O acio é cónico, de lonxitude, anchura e compacidade media e con presenza de 1 ou 2 ás.O pedúnculo é de lonxitude moi curta.
O bago de cor verde amarela presenta forma elíptica curta.
Caracterización molecular
| Microsatélites | VVS2 | VVMD5 | VVMD7 | VrZag47 | VrZag62 | VrZag79 | VVS29 | VVS5 | ||||||||||||||||
| Pb. |
|
|
|
|
|
|
|
|
| Microsatélites | VVS2 | VVMD5 | VVMD7 | VrZag47 | ||||||||
| Pb. |
|
|
|
|
| Microsatélites | VrZag62 | VrZag79 | VVS29 | VVS5 | ||||||||
| Pb. |
|
|
|
|
