FENOLOXÍA
Xema de inverno
histórico
Xema inchada
histórico
Punta verde
Saída de follas
histórico
Follas extendidas
histórico
Acios visibles
histórico
Acios Separados
histórico
Botóns florais
histórico
Floración
histórico
Callado
histórico
Uvas tamaño guisante
histórico
Peche do acio
histórico
Envero
histórico
Maduración
histórico
Sinonimias
Antecedentes
García de los Salmones (1914) cítaa baixo a denominación Cachiño en Boiro. O regulamento da DO Rías Baixas recólleo no ano 1987 como Caíño Tinto. Estudos de filoxenia demostran que deriva de Caíño Bravo (Díaz-Losada et al.,2010).
Situación Actual
Variedade preferente nas DD.OO. Ribeiro, Ribeira Sacra, Rías Baixas, e Valdeorras, e na indicación xeográfica Viño da Terra Barbanza e Iria. A súa distribución é ampla, esténdese dende o Ulla e O Barbanza ata A Guarda, ao longo do río Miño, e ademais está presente na zona occidental da provincia de Ourense e chega ata a Baixa Limia.
Valoracións sobre o seu cultivo
Variedade de brotación e maduración tardía, vigor alto e rendemento medio, presenta sensibilidade de intensidade media ao oídio e ao mildeu. Produce viños afroitados de graduación media (10,6-11%) e acidez elevada (10-7,50 g/L).
Descrición morfolóxica
O pámpano novo presenta a extremidade aberta con peluxe tombada de densidade media e pigmentación reberetada de intensidade débil. A cara dorsal dos entrenós e nós é verde e vermella, mentres que a ventral é verde. As xemas presentan pigmentación antociánica na base de intensidade débil.
A folla adulta de cor verde media presenta tamaño medio e forma pentagonal, con tres lóbulos; peluda, con densidade media de pelos tombados entre os nervios principais e baixa sobre estes,e con nula ou moi baixa densidade de pelos ergueitos entre e sobre os nervios principais; perfil plano; limbo con avultamento e inchazón débil; presenza de pigmentación antociánica sobre os nervios principais do envés do limbo que alcanza a primeira bifurcación; dentes con lados convexos e rectilíneos, de lonxitude curta en relación á súa anchura; seo peciolar con lóbulos superpostos e a base en forma de V; seos laterais superiores abertos coa base en forma de V; pecíolo lixeiramente máis curto que o nervioprincipal.
O acio é cilíndrico, curto, estreito e compacidade media e con presenza de 1 ou 2 ás. O pedúnculo é de lonxitude media.
O bago de cor azul negra presenta forma esférica.
Caracterización molecular
| Microsatélites | VVS2 | VVMD5 | VVMD7 | VrZag47 | VrZag62 | VrZag79 | VVS29 | VVS5 | ||||||||||||||||
| Pb. |
|
|
|
|
|
|
|
|
| Microsatélites | VVS2 | VVMD5 | VVMD7 | VrZag47 | ||||||||
| Pb. |
|
|
|
|
| Microsatélites | VrZag62 | VrZag79 | VVS29 | VVS5 | ||||||||
| Pb. |
|
|
|
|
