Brancellao

Variedade VVS2 VVMD5 VVMD7 VrZag47 VrZag62 VrZag79 VVS29 VVS5
Súa variedade

FENOLOXÍA

Xema de inverno

histórico

Xema inchada

histórico

Punta verde

Saída de follas

histórico

Follas extendidas

histórico

Acios visibles

histórico

Acios Separados

histórico

Botóns florais

histórico

Floración

histórico

Callado

histórico

Uvas tamaño guisante

histórico

Peche do acio

histórico

Envero

histórico

Maduración

histórico

Sinonimias

Albarello (denominación dada na DO Ribeira Sacra e Valdeorras), Serradelo (en Betanzos), Brancello (na DO Rías Baixas) e Brencello (na Baixa Limia)

Antecedentes

Variedade documentada como cultivada na época prefiloxérica en Galicia, é citada como sinónimo de Albarello por distintos autores (Casares, 1843;Fernández Crespo, 1897). Estudos recentes poñen de manifesto que ambas as dúas denominacións responden á mesma variedade, e a súa orixe xenética está relacionada co Caíño Bravo (Díaz-Losada et al., 2010). García de los Salmones(1914) cita o seu cultivo en Bo (Noia), Betanzos, Monforte, Lobios, A Pobra de Trives, O Barcode Valdedorras, Ponteareas. No Catastro Vitícola de 1983 indícase como presente nas provincias de Pontevedra e Ourense.

Situación Actual

É recoñecida como variedade preferente nas DD.OO. Ribeira Sacra e Ribeiro e Valdeorras, como autorizada nas Rías Baixas, e é recomendada, así mesmo, para a elaboración de viños nas indicacións xeográficas Viños da Terra de Betanzos, Barbanza e Iria e Val do Miño.

Valoracións sobre o seu cultivo

Variedade de agromada e maduración serodias; vigor alto e produción e rendemento medio comparado coa variedade Mencía. Posúe elevada sensibilidade ao oídio, de intensidade media ao mildeu e baixa á botrite. Produce viños equilibrados de graduacións entre 13,14-13,82% e acidez total (5-6,43 g/L) e pH (3,4-3,6) medio. Con baixo contido en compostos fenólicos (IPT 25-35). Os viños son de estrutura media, con taninos suaves e de intensidade aromática alta, con aromas a froitos roxos, uva pasa e froita fresca. É axeitada para a elaboración de viños do ano monovarietais o plurivarietais, admitindo tamén crianzas curtas.

Descrición morfolóxica

O pámpano novo presenta a extremidade aberta, moi peluda e con pigmentación antociánica reberetada de intensidade débil. A cara dorsal e ventral dos entrenós é verde, mentres que a dos nós é verde e vermella. As xemas presentan pigmentación antociánica na base de intensidade media.

A folla adulta de cor verde escura presenta tamaño medio e forma pentagonal, con cinco lóbulos; peluda, con alta densidade de pelos tombados entre os nervios principais e media sobre estes, e con nula ou moi baixa densidade de pelos ergueitos entre e sobre os nervios principais; perfil alabeado; limbo con avultamento medio e inchazón forte da face; dentes con ambos os dous lados convexose de lonxitude media en relación á súa anchura; seo peciolar en V, con lóbulos lixeiramente superpostos; seos laterais superiores con lóbulos lixeiramente superpostos coa base en forma de U e con presenza ocasional de dentes; pecíolo lixeiramente máis curto que o nervio principal.

O acio é cónico, de lonxitude e anchura media, compacidade solta e con presenza de 1 ou 2 ás. O pedúnculo é de lonxitude media.

O bago de cor vermella violeta escura presenta forma elíptica curta e tamaño medio.

Caracterización molecular

Microsatélites VVS2 VVMD5 VVMD7 VrZag47 VrZag62 VrZag79 VVS29 VVS5
Pb.
130 150
218 222
237 237
161 165
187 193
249 257
169 169
85 121
Microsatélites VVS2 VVMD5 VVMD7 VrZag47
Pb.
130 150
218 222
237 237
161 165
Microsatélites VrZag62 VrZag79 VVS29 VVS5
Pb.
187 193
249 257
169 169
85 121