FENOLOXÍA
Xema de inverno
histórico
Xema inchada
histórico
Punta verde
Saída de follas
histórico
Follas extendidas
histórico
Acios visibles
histórico
Acios Separados
histórico
Botóns florais
histórico
Floración
histórico
Callado
histórico
Uvas tamaño guisante
histórico
Peche do acio
histórico
Envero
histórico
Maduración
histórico
Sinonimias
Antecedentes
García de los Salmones (1914) cítaa como cultivada na Pobra do Caramiñal (A Coruña) e nas Neves (Pontevedra). No Catastro Vitícolade 1983 indícase como cultivada na provincia da Coruña e na de Pontevedra. Este cultivar ten a súa orixe en CaíñoBravo (Díaz-Losada et al., 2010, 2011).
Situación Actual
É recoñecida como variedade autorizada na DO Monterrei e como preferente na DD.OO.Rías Baixas, Ribeiro, Ribeira Sacra e Valdeorras
Valoracións sobre o seu cultivo
Variedade de agromada temperá e maduración tardía; produción alta en relación ao Albariño; sensible á botrite e moderadamente sensible ao oídio ao mildeu. Produce viños non moi alcohólicos (9,5-11,5%v/v) e de alta acidez (7,7- 9,5 g/L) e baixo pH (2,9-3). Os viños presentan unha moi alta intensidade aromática, con aromas a loureiro, moscatel, compota de froitas e flores brancas. En boca, ten pouco corpo e un predominio de arestas ácidas. É axeitada para a elaboración en mestura con outras variedades; debido ao seu alto contido terpénico marca os viños que levan esta variedade incorporada. Se aconsella en mesturas non exceder o 10%.
Descrición morfolóxica
O pámpano novo presenta a extremidade aberta con peluxe tombada de densidade media, sen pigmentación ou con pigmentación reberetadade intensidade moi débil. A cara dorsal do entrenó, así como a cara dorsal e ventral do nó, é verde e vermella, mentres a cara ventral do entrenó é verde. As xemas presentan pigmentación antociánica na base da bráctea de intensidade débil.
A folla adulta de cor verde media presenta tamaño medio e forma pentagonal, con cinco lóbulos; peluda, con densidade media de pelos tombados e baixa de pelos ergueitos entre os nervios principais do envés e baixa densidade de pelos tombados e ergueitos sobre os nervios principais do envés; perfil plano; limbo con avultamento medio e inchazón débil; presenza de pigmentación antociánica sobre os nervios principais do envés do limbo que afecta o punto peciolar; dentes con mestura de lados rectilíneos e convexos, de lonxitude media en relación á súa anchura; seo peciolar con lóbulos medio superpostos e coa base en forma de chave; seos laterais superiores abertos coa base en forma de U; pecíolo lixeiramente máis curto que o nervio principal.
O acio é cónico, longo, de anchura e compacidademedia e con presenza de 1 ou 2 ás. O pedúnculoé de lonxitude curta.
O bago de cor verde amarela presenta forma esférica.
Caracterización molecular
| Microsatélites | VVS2 | VVMD5 | VVMD7 | VrZag47 | VrZag62 | VrZag79 | VVS29 | VVS5 | ||||||||||||||||
| Pb. |
|
|
|
|
|
|
|
|
| Microsatélites | VVS2 | VVMD5 | VVMD7 | VrZag47 | ||||||||
| Pb. |
|
|
|
|
| Microsatélites | VrZag62 | VrZag79 | VVS29 | VVS5 | ||||||||
| Pb. |
|
|
|
|
